وقتی اوژن شولر در سال 1909 شرکت لورآل را پایهگذاری کرد بعید بود احتمال دهد که تنها فرزندش قرار است در قرن بعدی به دلیل کار او به عنوان یکی از ثروتمندترین زنان جهان شناخته شود.
زن 94 سالهای که به گفته بلومبرگ ثروتمندترین زن جهان است حالا صاحب 33 درصد از سهام شرکتی است که پدرش بنیان گذاشت، شرکتی که مانند خودش عنوان «ترین» را یدک میکشد.
زهرا چوپانکاره| نام پدر و بعدها نام دخترش، لیلیان بتنکورت در کنار نام یکی از مشهورترین برندهای لوازم آرایشی و زیبایی قرار دارد. شولر، بنیانگذار این شرکت، کارش را با تولید و فروش رنگ مو در پاریس شروع کرد، حالا مجموعه لورآل هزاران محصول متنوع آرایشی و بهداشتی تولید میکند و در حال حاضر در 140 کشور در پنج قاره دنیا نمایندگی دارد. نهتنها نام لورآل شناخته شده است بلکه بیش از 30 برند زیرمجموعه آن هم بازار و مشتریان خود را دارند. لورآل بیش از یک قرن است که در بازار حضور دارد.
پدر بنیانگذار
سال 1904 اوژن شولر مثل بسیاری از همدورهایهایش از کالج ملی شیمی پاریس فارغالتحصیل شد، 23 ساله بود و در میان جماعت شیمیدان جوانکی محسوب میشد خجالتی. شاید به خاطر همین بود که تصمیم گرفت آنچه را در کلاسهای درس آموخته بود خودش تبدیل کند به محصول، رنگ مویی با فرمول خودش، اسمش را گذاشت لورآل. محصولی که تولید کرده بود آمیزهای بود از ترکیبات شیمیایی بیضرر؛ سال 1907 بود و او یک سال بعد امتیاز این رنگ مو را به نام خودش ثبت کرد. آن زمان تنوع رنگی محصولاتش را میشد با پنج انگشت یک دست شمرد. 28 ساله که شد دیگر زمان تاسیس شرکتش فرا رسیده بود، سال 1909 شرکت «رنگ موی سالم فرانسوی» را پایه گذاشت و کارش را در یک آپارتمان کوچک دواتاقه آغاز کرد. آپارتمانی که هم آزمایشگاهش بود، هم دفتر فروش و ارسال محصولات و هم محل زندگی. یک سال بعد هم جوانک خجالتی سالهای قبل، توانست آرایشگران پاریسی را راضی کند تا از رنگ موهای او استفاده کنند. بعدتر که کارش رونق بیشتری گرفت یک دوره رنگآمیزی مو ترتیب داد و از یک متخصص مد و طراح موی روس خواست که ایدههایش را اجرا کند، بعد از آن بود که متوجه شد موفقیتش در گروی تعامل با طراحان مو است و در طول زمان رابطه خودش را با آنها بیشتر و بیشتر کرد.
یکی از ویژگیهای شولر که سبب شد شرکت کوچکش را تبدیل به شرکتی بینالمللی کند اعتقادش به تبلیغات و استفاده از رسانه بود. خیلیها معتقدند که او را میتوان یکی از بنیانگذاران تبلیغات مدرن به حساب آورد.
سال 1920یکی از دورههای مهم در زندگی حرفهای اوژن شولر به شمار میرفت. جنگ جهانی اول به پایان رسیده بود و دوران تازهای در حال شکلگیری بود؛ زنان مشغول کار شدند، برای خودشان درآمد داشتند و بیشتر از هر زمان دیگری متوجه رسیدگی به ظاهر خود شدند، جلوگیری از جولان دادن موهای خاکستری یکی از همین موارد بود. این تغییرات در سبک زندگی سبب شد تا نام و موفقیت رنگ موهای لورآل پایش را از مرزهای فرانسه هم آن سوتر بگذارد و راهی به سوی بازارهای جدید به رویش باز کند. شرکت هنوز شرکت جوانی محسوب میشد که پای محصولاتش اول به ایتالیا باز شد و به دنبال آن اتریش، هلند و حتی انگلستان، امریکا و برزیل.
یکی از ویژگیهای شولر که سبب شد شرکت کوچکش را تبدیل به شرکتی بینالمللی کند اعتقادش به تبلیغات و استفاده از رسانه بود. خیلیها معتقدند که او را میتوان یکی از بنیانگذاران تبلیغات مدرن به حساب آورد. مارک تانگیت نویسنده کتاب «زیبایی مارکدار» در مورد او نوشته: «در همان سال 1909 (آغاز کار شرکت لورآل) شولر در یک مجله تجاری تازهتاسیس در پاریس یک ستون ثابت داشت و قول داده بود به تمامی سؤالاتی که در مورد شیوههای رنگ کردن مو وجود داشته باشد پاسخ دهد. در سال 1923 گامی فراتر برداشت و مجله تجاری خودش را با عنوان بولتن لورآل منتشر کرد که آرایشگاهها را در خصوص آخرین محصولات شرکت بهروز میکرد.» در این کتاب شرح داده شده که در سال 1934 شرکت لورآل فروش شامپو را به عنوان محصول تازه خود آغاز کرد، آن هم در زمانی که آرایشگران با ترکیبی از صابون و سدیم کربنات و آب گرم موی مشتریان خود را میشستند که ردی از شوره بر جا میگذاشت، وقتی محصول تازه با عنوان «دوپ» به بازار عرضه شد، زمانی بود که شستن موها بیشتر از یک بار در هفته لازم به نظر نمیرسید. شولر با روانه کردن محصول تازه با فرمولهایی جداگانه برای موهای معمولی، موهای رو به سفیدی و موی کودکان به بازار تبلیغات دیوانهواری را آغاز کرد: «از طریق روزنامهها و مجلات، بیلبوردها، بدنه اتوبوسها تلیغاتش را آغاز کرد و بعد به سراغ رادیو رفت و بعد از آن هم مسابقات موی سرشویی مخصوص کودکان در سیرکها برگزار کرد. نام دوپ همهجا به چشم میخورد.»
اوژن شولر سال 1957 و در سن 76 سالگی درگذشت و میراثش به دخترش لیلیان رسید. رقم دقیقی از میزان دارایی شرکت لورآل تا زمان مرگ بنیانگذار این شرکت در دست نیست اما مشخص است پایههای محکمی برای انباشت ثروت در سالهای پس از مرگش بنا گذاشت و البته به همراه این ثروت نام نهچندان خوشی هم به جا ماند که به ورثه رسید. شولر که والدینی آلمانیتبار داشت در زمان جنگ جهانی دوم به یکی از گروههای فاشیستی فرانسه پیوست که قسم خورده بودند برای بهبود اقتصاد و جامعه بجنگند و در دهه 30 به یک سری ترور و سوءقصد علیه برخی چهرههای کمونیست و ضدفاشیست روی آوردند، جلسات این گروه در دفتر اصلی شرکت لورآل در پاریس برگزار میشد. هرچند پس از جنگ شولر توانست دادگاه را به دست نداشتنش در اقدامات نازیها علیه فرانسه قانع کند اما پس از مرگش تاکنون بارها اسنادی مبنی بر همکاری او با این گروه به دست آمده و هیچگاه لکه همکاری با آلمان نازی از نام او زدوده نشد.
دختر پیشرو
پدر 41 ساله بود و موفق که دخترش لیلیان در سال 1922 به دنیا آمد. برای تنها فرزند یکی از سرشناسترین مردان فرانسه انتخاب راه آینده از همان ابتدای تولد روشن بود، لیلیان در 15 سالگی به عنوان کارآموز کارش را در تجارت خانوادگیشان آغاز کرد و از آنجایی که مادرش را در سن پایین از دست داده بود به پدر بسیار نزدیک بود و در کنار او مشغول فراگرفتن راه و رسم تجارت شد. آن زمان محصولات لورآل در 17 کشور جهان عرضه میشدند. لیلان به 28 سالگی که رسید با یک سیاستمدار فرانسوی ازدواج کرد، آندره بتنکورت برای مقابله با نازیها در طول جنگ جهانی دوم نشان لیاقت دریافت کرده بود اما او هم مانند پدر لیلیان متهم بود به عضویت در گروههای فاشیستی فرانسوی در طول اشغال فرانسه توسط آلمان. پس از ازدواج نام خانوادگی لیلان از پدرش جدا شد و وقتی که شولر در سال 1957 درگذشت سهم او از کمپانی لورآل به لیلان بتنکورت رسید. سال 63 وقتی که سهام کمپانی به صورت عمومی عرضه شد، لیلیان همچنان سهامدار اصلی شرکت باقی ماند اما در سال 1974 لیلیان از ترس اینکه با انتخاب فرانسوا میتران، نامزد سوسیالیت ریاستجمهوری فرانسه در انتخابات، این شرکت ملی اعلام شود تقریبا نیمی از سهام خود را در برابر سهام نستله، به این شرکت واگذار کرد.
زن 94 سالهای که به گفته بلومبرگ ثروتمندترین زن جهان است حالا صاحب 33 درصد از سهام شرکتی است که پدرش بنیان گذاشت، شرکتی که مانند خودش عنوان «ترین» را یدک میکشد؛ بزرگترین شرکت تولید محصولات زیبایی و آرایشی. از جمله زیرمجموعههای شرکت بزرگ لورآل میتوان به نام برندهای آشنایی مانند گارنیه و لنکوم اشاره کرد. شرکت لورآل در سال 2015 معادل 25.3 میلیارد یورو (28 میلیارد دلار) درآمد داشته است. لیلیان بتنکورت البته مدتهاست که تنها نامی است که در فهرست میلیاردهای جهان وجود دارد. از سال 2012 دختر لیلیان، یعنی فرانسواز به همراه دو پسرش اداره سهام لورآل و ثروت خانم بتنکورت را بر عهده گرفتهاند. لیلیان در سالهای اخیر تا به نتیجه رسیدن واگذاری امور به دخترش، همواره سوژهای برای شایعات بود. دختر لیلیان در سال 2009 از دادگاه خواسته مادرش را تحت نظارت قانونی قرار دهند، چون پولهای او و شرکت را هدر میدهد. فرانسواز پس از اینکه لیلیان بتنکورت یک میلیارد یورو به یکی از دوستانش اهدا کرد گفت که که مادرش از لحاظ مغزی با مشکل مواجه شده و آن فرد (فرانسوا ماری بانیه، عکاس سرشناس 61 ساله) قصد سوءاستفاده از مادرش را داشته اما لیلیان بر این اعتقاد است که تمام پولها در مالکیت خود او بوده است. پس از مشخص شدن واقعیت ادعای دختر خانم بتنکورت، آقای بانیه دستگیر و به اتهام کلاهبرداری و خیانت در امانت در سال 2015 به سه سال زندان محکوم شد. در ماه مارس 2013 هم پای نیکلا سارکوزی، رئیسجمهور پیشین فرانسه به پرونده کلاهبرداری از لیلیان بتنکورت باز شد. او متهم به این شد که در سال 2007 و در جریان انتخابات ریاستجمهوری این کشور با وجود آگاهی از شرایط روانی و عدم توانایی لیلیان در تصمیمگیری، مبالغی را برای استفاده به عنوان هزینه انتخاباتی از او گرفته است. سارکوزی همواره این اتهام را رد کرد و سرانجام پرونده در سال 2013 مختومه شد. اموال لیلیان بتنکورت از سال 2011 تحت سرپرستی دخترش قرار گرفت و از سال 2012 با حکم رسمی دادگاه این سرپرستی قطعی شد. حال به صورت قانونی فرانسواز کار را در دست گرفته است و لیلیان تنها یک نام در فهرست بلومبرگ است.