یادداشتیهایی درباره فیلمهای «امیر» ساخته نیما اقلیما و «لاتاری» محمدحسین مهدویان
امیر/ نیما اقلیما
«امیر» نخستین ساخته نیما اقلیما فیلمجمع و جوری است. یک قهرمان امروزی درونگرا و کم حرف دارد؛ یک سیگاری پرمصرف که سنگصبور دیگران است و میخواهد مشکلاتشان را حل کند.
چند بازی خوبدارد بهخصوص سحر دولتشاهی و هادی کاظمی و میلاد کیمرام. یک تهران خوب دارد با قابهایمتفاوت و فیلتری که تصاویر چرک را به واقعیت نزدیک میکند. تجربههای تازه در قاببندی و شیوه روایت باعث شده «امیر» را بشود یک فیلم تجربهگرا و البته قابل تحملدانست.
فیلم حکایت آدمهایدرهم شکسته و خانوادههای از همپاشیده معاصر است و داستان لاغرش را البته کُند وکشدار تعریف میکند.
۲.۵ ستاره از ۵
لاتاری/محمدحسین مهدویان
«لاتاری» سومینساخته بلند محمدحسین مهدویان، یک درام اجتماعی تندوتیز است که حرف مهمی هم دارد. یکقیصر معاصر ناامید از سیستم حاکم دست به اقدام شخصی میزند.
اینکه نسل اصیلجنگ که حالا گوشهنشین شده دست به دست نسل جوان میدهد نکته مهمی است. نسل جوانی که به رغم نگاه حاکم، نه بیغیرت استو نه بیاصول. هر دو نادیده گرفته شدهاند و هردو آنها به یکدیگر نزدیک میشوند وبا هم برای اصولشان عصیان میکنند. «لاتاری» یک هشدار مهم است که یادآوری کند؛ ملتبرای ارزشهای اخلاقی جنگید که دیگر در میان سیستم حاکم محلی از اعراب ندارد ورنگ باخته است.
«لاتاری» تقابلآشکار غیرت و مصلحت است و تذکر دورشدن جامعه و حکّامش از ارزشهای اخلاقی و ملی کهاز قضا هنوز برای اقلیتی مهم است. نگاه عدالتخواه و شخصی قهرمانان وقتی رخ مینمایدکه نگاه رسمی یا قانون رسمی، نسبت به مسائلی حساسیتش را از دست میدهد و یا بنا بهمصالح غیرضرور، روی مسائلی که نباید، سرپوش میگذارد.
در این مواقعاست که قهرمان شخصا دست به عمل میزند؛ چه قیصر باشد، چه حاج کاظم و چه موسی.
فیلم تلاش کردهبه دام شعار زدگی نیفتد؛ در غالب مواقع، موفق بوده و در برخی موارد نه. اگر مهدویاندر سرعتِ یکسوم اول فیلم تجدیدنظر کند با فیلم موثرتری مواجه خواهیم شد. جواد عزتیحضوری کوتاه اما درخشان دارد و بازی ساعد سهیلی و هادی حجازیفر قابل توجه است.
۳ستاره از ۵
منبع: کانالتلگرامی کیوان کثیریان
منبع : خبرآنلاین